 |
|
 |
|
anowi
Dołączył: 25 Maj 2008
Posty: 5758
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 525 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: Kobieta
|
|
 |
|
 |
|
 Wysłany: Czw 17:30, 07 Maj 2009 Temat postu: Iluzjonista |
|
|
Cóż można powiedzieć... Magia, iluzja, czyli wszystko co kocham.... Wszystko to, co jest dla nas tajemnicą, czymś niewyobrażalnym w swej nierealności....
Głowna rolę powierzono Edwardowi Nortonowi.
(Absolwent Yale, ekolog, intelektualista, filantrop. Ale przede wszystkim - jeden z najbardziej utalentowanych amerykańskich aktorów swojego pokolenia.)
| Cytat: |
Jego ojciec jest prawnikiem, zaś dziadek James W. Rouse zaprojektował wiele budynków w Bostonie i Baltimore, oraz miasteczko Columbia w stanie Maryland, gdzie struktura przestrzeni publicznej ma odzwierciedlać równość wszystkich obywateli, niezależnie od ich koloru skóry, wyznania, czy statusu ekonomicznego. Przesycone demokratycznymi ideałami Maryland jest również rodzinnym miastem Edwarda Nortona, który w dorosłym życiu postanowił zaangażować się w ich krzewienie. Zanim jednak zajął się działalnością filantropijną, Norton ukończył historię na prestiżowym uniwersytecie Yale. Wtedy też zafascynowało go granie na scenie, i jak sam mówi – chodził na tyle zajęć z aktorstwa, na ile można było się zapisać nie studiując tego kierunku. Podczas studiów uczył się również japońskiego i po dyplomie wyjechał na trzy lata do Osaki by pracować w firmie swojego dziadka. Po powrocie z Japonii osiadł w Nowym Jorku i rozpoczął karierę aktorską w off-broadwayowskich teatrach. Tam wypatrzył go słynny dramaturg Edward Albee, autor sztuki "Kto się boi Wirginii Wolf?", który zaproponował mu rolę w swoim przedstawieniu "Fragments".
Już pierwsza rola filmowa Nortona okazała się ogromnym sukcesem. Aby zagrać Aarona Stamplera - młodego ministranta z Kentucky oskarżonego o zabicie biskupa, aktor opanował południowy akcent i twierdził, iż podobnie jak bohater filmu pochodzi z Kentucky. Dzięki kreacji aktorskiej Nortona prawniczy dramat "Lęk pierwotny" (1996) przeistoczył się w trzymający w napięciu thriller, a debiutujący aktor kradnie sceny hollywoodzkiemu wyjadaczowi Richardowi Gere. W interpretacji Edwarda Nortona Aaron to nie tylko ofiara molestowania, czy podręcznikowy przypadek rozdwojenia jaźni, ale groźny psychopata, który potrafi wykorzystać doświadczonego prawnika do własnych celów. Prócz nominacji do Oscara i BAFTA rola w "Lęku pierwotnym" przyniosła aktorowi Złoty Glob oraz nagrody krytyków filmowych z Chicago, Bostonu, Florydy, Kansas, Los Angeles, Teksasu i Południowego-Wschodu.
W 1996 roku aktor zagrał w kontrowersyjnym filmie Milosa Formana "Skandalista Larry Flynt" (1996), gdzie wcielił się w młodego i wygadanego prawnika Alana Issacmana – obrońcę tytułowego bohatera, zaś w musicalu Woody’ego Allena "Wszyscy mówią: kocham cię" (1996) miał okazję zaśpiewać. Na planie tego ostatniego filmu poznał Drew Barrymore, z którą podobno połączyła go bliższa zażyłość. Mniej wątpliwości budził jego związek z Courtney Love, z którą zaprzyjaźnił się podczas zdjęć do filmu Formana. Dzięki Nortonowi wokalistka Hole doszła do siebie po śmierci Kurta Cobaina i na nowo podjęła karierę muzyczną. Aktor był dla córki Cobaina – Frances Bean jak przybrany ojciec, wystąpił też na dwóch koncertach Hole jako gitarzysta. Norton i Love mieli się pobrać, jednak po dwóch latach bycia razem w 1998 roku ich drogi się rozeszły, lecz wciąż pozostają dobrymi przyjaciółmi. Po zerwaniu zaręczyn Edward Norton rzucił się w wir pracy. Do roli w "Więźniu nienawiści" (1998) przybrał na wadze 30 funtów i ćwiczył na siłowni od rana do nocy, aby ze szczupłego intelektualisty przeistoczyć się w umięśnionego skinheada Dereka Vineyarda. Rola ta jest jedną z najbardziej wyrazistych kreacji aktorskich w jego dotychczasowej karierze. Gwiazdor gra neonazistę, który widząc do czego prowadzi bezsensowna nienawiść rasowa zmienia się i próbuje wyrwać swego młodszego brata Danny’ego spod wpływu opętanych kultem siły skinheadów. Za "Więźnia nienawiści" Norton otrzymał w 1999 roku drugą w karierze nominację do Oscara, tym razem dla najlepszej męskiej roli głównej. Kolejnym sukcesem okazała się rola w "Podziemnym kręgu" Davida Finchera, gdzie aktor zmierzył się z samym Bradem Pittem. Zmęczony życiem agent ubezpieczeniowy Jack, który po pracy oddaje się wybieraniu mebli i akcesoriów z katalogu Ikei był głosem pokolenia X, które po kilku latach kraciaste koszule i martensy zamieniło na garnitury i posady, jednak chęć buntu nie dała się tak łatwo spacyfikować. "Podziemny krąg" nie odniósł wielkiego sukcesu w kinach, lecz przeżył drugą młodość na kasetach wideo, szybko zyskując status filmu kultowego.
W roku 2000 Edward Norton zadebiutował po drugiej stronie kamery jako reżyser komedii romantycznej "Zakazany owoc", w której zagrał również jedną z głównych ról. Po przefarbowaniu włosów na blond aktor wcielił się w postać katolickiego księdza irlandzkiego pochodzenia, który pewnego dnia zakochuje się w przyjaciółce ze szkoły średniej. Na domiar złego kocha się w niej również jego najlepszy przyjaciel – rabin Jake Schram (Ben Stiller). Powstaje trójkąt, w którym największą rolę odgrywają różnice religijne, oraz duchowe zobowiązania obydwu bohaterów. Film był ciepło przyjęty przez widownię głównie ze względu na humor wysokiej próby oraz współczesne i nieortodoksyjne ujęcie tematyki religijnej. Po tak udanym debiucie Norton nie kontynuował jednak kariery reżysera, skupiając się na aktorstwie.
Wstrząsającą kreację stworzył w filmie "25. godzina", gdzie zagrał byłego dealera narkotyków Monty’ego Brogana, który zostaje aresztowany po rewizji w jego domu. Fabuła filmu relacjonuje ostatnią dobę Monty’ego na wolności, pożegnania z przyjaciółmi i ludźmi z branży, oraz próby wykrycia kto go zdradził. "25. godzina" (2002) jest adaptacją bestsellerowej powieści Davida Benioffa, do której reżyser Spike Lee dodał wątek pustki i nostalgii, jaka ogarnęła Nowy Jork po zamachach z 11 września 2001. Okna mieszkania Monty’ego wychodzą na Ground Zero - puste miejsce po wieżowcach World Trade Center. Patrząc na nie bohater zastanawia się nad swoim zmarnowanym życiem oraz nad przyszłością Ameryki po tak ogromnej tragedii. Norton nie stara się idealizować ani usprawiedliwiać swojego bohatera, jest zwykłym człowiekiem, który – jak wszyscy – popełnia błędy. Dzięki temu grana przez niego postać po raz kolejny staje się głosem pokolenia, które przeżyło tragedię i musi żyć dalej z ciężarem bolesnych wspomnień z przeszłości.
W robieniu filmów Nortona fascynuje nie tylko aktorstwo i reżyseria, ale również pisanie scenariuszy. Swoich sił jako autor spróbował już na planie "Rozgrywki" (2001), gdzie zagrał również ambitnego złodzieja. Aktor twierdzi również, iż jego dziełem jest scenariusz filmu "Frida" (2002), jednak odmówiono mu nazwiska w czołówce ponieważ nie jest członkiem Związku Amerykańskich Scenarzystów. "Frida" to barwna opowieść o meksykańskiej malarce Fridzie Kahlo, którą zagrała ówczesna partnerka Nortona – Salma Hayek. Była ona również współproducentką filmu, i to zapewne jej aktor zawdzięcza podziękowania, jakie występują w czołówce. Niestety w 2003 roku ich czteroletni związek się rozpadł. Norton poświęcił się wtedy swojej wielkiej pasji – ekologii. W 2005 roku był narratorem czteroczęściowej serii dokumentalnej "Dziwne czasy na Ziemi" przedstawiającej negatywny wpływ ludzkiej działalności na środowisko naturalne. Rok wcześniej aktor założył fundację Solar Neighbours Program, w której promował korzystanie z ogniw słonecznych. Aktor wyszedł z inicjatywą, by sławni ludzie instalowali w swoich domach ogniwa, a w zamian ich producent – koncern BP – zafunduje taki system w domu jednej ubogiej rodziny z Los Angeles. Norton dał dobry przykład i zainstalował ogniwa słoneczne na dachu swojego domu, wspierając również jedno z kalifornijskich gospodarstw. Do zaangażowania się w tę akcję aktor przekonał również m.in. Danny’ego DeVito, Brada Pitta, Daryl Hannah, Alicię Silverstone i Bruce’a Willisa.
Onet.pl |
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ 
